از پوشیدن این رنگ ها برای دور نگه داشتن پشه ها خودداری کنید

مطالعه جدیدی که توسط دانشمندان دانشگاه واشنگتن انجام شد نشان می دهد که پشه ها در رنگ های خاصی از جمله قرمز، نارنجی، سیاه و فیروزه ای پرواز می کنند و برعکس، این حشرات سبز، بنفش، آبی و سفید را نادیده می گیرند. محققان بر این باورند که این به توضیح چگونگی یافتن میزبان پشه‌ها کمک می‌کند، زیرا پوست انسان، صرف‌نظر از رنگ عمومی پوست، یک "سیگنال" قرمز-نارنجی قوی به چشم‌های پشه ساطع می‌کند.

جفری، نویسنده ارشد این مطالعه گفت: «به نظر می‌رسد پشه‌ها از رایحه‌هایی استفاده می‌کنند تا به آن‌ها کمک کند چیزهای اطراف را تشخیص دهند، مانند میزبانی که در حال نیش زدن آن هستند و وقتی پشه‌ها ترکیبات خاصی مانند دی اکسید کربن از نفس ما را استشمام می‌کنند، آن ها را برای جستجو تحریک می‌کند.»

این یافته‌ها نشان می‌دهد که چگونه حس بویایی پشه‌ها بر نحوه واکنش آنها به نشانه‌های بصری تأثیر می‌گذارد. محققان گفتند که دانستن اینکه کدام رنگ‌ها پشه‌های گرسنه را جذب می‌کنند و کدام‌ها نه، می‌تواند به طراحی بهتر دفع‌کننده‌ها، تله‌ها و راه‌های دیگر برای دور نگه داشتن پشه‌ها کمک کند.

ریول گفت: «یکی از رایج‌ترین سؤالاتی که از من پرسیده می‌شود این است که برای جلوگیری از نیش زدن پشه‌ها چه کاری می‌توانم انجام دهم؟» در جواب می گویم سه نشانه اصلی وجود دارد که پشه‌ها را جذب می‌کند: نفس، عرق و دمای پوست، و در این مطالعه، مورد چهارم را پیدا کردیم: رنگ قرمز، که نه تنها روی پوست شما، بلکه روی لباس‌های شما نیز دیده می‌شود.

همه ما یک علامت قرمز قوی نشان می دهیم و فیلتر کردن آن رنگ های جذاب در پوستمان یا پوشیدن لباس هایی که از آن رنگ ها دوری می کنند، ممکن است راه دیگری برای جلوگیری از نیش پشه باشد.

محققان نمی‌دانند که آیا پشه‌ها رنگ‌ها را مانند چشمان ما می‌بینند یا نه. اما بیشتر رنگ‌هایی که پشه‌ها پس از بوییدن دی اکسید کربن ترجیح می‌دهند - نارنجی، قرمز و سیاه - مربوط به طول موج‌های طولانی‌تر نور است.

جدای از رنگ پوست، پوست انسان نیز سیگنالی با طول موج بلند در محدوده قرمز-نارنجی می‌فرستد و اگر دانشمندان از فیلترهایی برای حذف سیگنال‌های طول موج بلند استفاده کنند یا محقق را مجبور به پوشیدن دستکش سبز کنند، پشه ها دیگر به سمت محرک حرکت نمی کنند.

کارشناسان می گویند اکنون به تحقیقات بیشتری نیاز است تا مشخص شود چگونه نشانه های بصری و سایر بوها - مانند ترشحات پوستی - به پشه ها کمک می کند تا میزبان های بالقوه را از فاصله نزدیک هدف قرار دهند.